بیمه عمر و سرمایه گذاری و یا به لفظ بهتر، بیمه زندگی از این نظر فوق العاده است که همه افراد جامعه به آن نیاز دارند،  چراکه  انسان همواره به امنیت نیازمند است .نداشتن امنیت کافی زندگی را برای انسان تقریبا غیرممکن میکند.

در نظر بگیرید در شرایط اقتصادی کنونی که  آدم ها 20 سال یا حتی  تا 40 سال برای تأمین هزینه هایشان سخت کار می کنند، اگردر این مدت نتوانند برای دوران بازنشستگی خود پول کافی پس انداز کنند مجبورند همچنان تا آخر عمر به کار کردن ادامه دهند و یا روی کمک های اطرافیان و یا سازمانهای  خیریه  حساب کنند .

به نظر شما در حال حاضر چند درصد از بازنشستگان کشورمان برای تأمین هزینه های زندگیشان علیرغم اینکه حقوق بازنشستگی می گیرند ، مشغول کار هستند ؟ آیا در بین اطرافیان و آشنایان شما ، کسانی که در سن بازنشستگی هستند ولی به دلیل مسائل اقتصادی هنوز مشغول به کار باشند ، وجود دارند ؟

تصورکنید که حاصل 20 تا 40 سال کار سخت و شرافتمندانه کسی ، این باشد که همچنان دست به گریبان مسائل مالی است آن هم در دوران کهنسالی .

 واقعا وحشتناک نیست؟

آنها در خانه سالمندان نگهداری نمی شوند ،بلکه در خانه خودشان زندگی می کنند ، چرا که از پس پرداخت هزینه هایشان بر می آیند .

چشم به راه کمک این و آن هم نیستند ، چرا که بیمه زندگی دارند . آن ها با آسودگی خاطر روزگار می گذرانند .

ویا جوانانی را ببینید که به جای اینکه در به در دنبال کار بگردند و بهترین سال های زندگیشان را با افسردگی ناشی از بیکاری و بی پولی بگذرانند ، می توانند کسب و کار خودشان را راه انداخته و به جای این که سر بار خانواده باشند ، کارآفرین ، درآمدزا و موفق شده اند .

اینها اندوخته قابل توجهی دارند . زیرا از کودکی زیر چتر بیمه زندگی بوده اند.

دختران و پسرانی را ببینید که به خاطر بی پولی، تحصیل را رها نمی کنند . هزینه تحصیلات آنها تأمین شده است زیرا از کودکی بیمه زندگی داشته اند.

دختران و پسرانی را تصور کنید که به راحتی ازدواج می کنند و دغدغه تهیه جهیزیه ، تهیه مسکن و لوازم اولیه زندگی را ندارند . آن ها پول کافی

برای شروع زندگی مشترک دارند ، زیرا از کودکی بیمه زندگی داشته اند.

همین الان چشمان خود را ببندید و به موضوع مطرح شده در چند سطر بالا فکر کنید.

خُب حالا چشمان خود را باز کنید ، در واقع چشمان خود را به روی دنیای واقعیت باز کنید . جایی که همه اتفاقات ، خوشایند و مطلوب من و شما نیست.

در واقعیت با پدیده ای به نام جنگ خاموش طرف هستیم . جاده های کشور ما سالیانه حدود بیست و پنج هزار نفر قربانی می6 گیرد . از 25  اسفند سال 1400 تا ۱۵ فروردین 1401 به طور متوسط هر یک ساعت 2 نفر در اثر حادثه رانندگی جان خود را ازدست داده اند .

حال سؤال مهم این است : چند درصد این افراد سرپرست خانواده و مسئول تأمین مالی خانواده شان هستند؟

آیا با پول این فرد یا افراد زنده می شوند ؟ مسلما  خیر ،

 اما 200 ، 400 یا 600 میلیون تومان پول نقد ، مشکلات مالی ناشی از فقدان این فرد را جبران می کند ؟ مسلما  آری .

آیا همسر او برای تأمین معاش و یک زندگی آبرومند دچار مشکل می شود ؟ خیر .

آیا فرزندان او با مشکل تأمین هزینه های تحصیل مواجه می شوند ؟ خیر .

آیا فرزندان این فرد ، کهنه پوش بچه های اقوام یا چشم به راه کمک خیّرین می شوند ؟ خیر .

آیا خانواده این مرحوم سَر گرسنه بر بالین می گذارند ؟ قطعا  خیر .

هر چند که فرهنگ عمومی به ما می گوید صحبت از مرگ و میر ناپسند است ولی حقیقت جز این نیست که هیچ کس نمی تواند دیدن طلوع فردا را تضمین کند.

اینها رو گفتیم و در کنار این واقعیت تلخ بیایید بیماری ها را بررسی کنیم .

سالانه بیش از 100 هزار مورد عمل قلب باز ، سکته قلبی و سکته مغزی در کشور ما اتفاق می افتد که این آمار در سال های آتی بیشتر نیز خواهد شد زیرا  به دلیل نوع تغذیه و استرسهای فراوان زندگی، این آمار هر سال رو به افزایش است .

آیا بیمار ، جز درد بیماری ، باید بی پولی را نیز تحمل کند ؟

آیا خانواده او جز نگرانی وضعیت سلامتی اش ، باید اضطراب ناشی از تأمین هزینه را به دوش بکشند ؟

آیا داشتن یک بیمه نامه زندگی این مسائل را حل نمی کند و کمک خوبی برای این اتفاقات بحرانی نیست ؟

به عنوان جمع بندی ، بیمه زندگی و بیمه عمر و سرمایه گذاری راه حل مسائل اینچنینی است.

برای دریافت مشاوره بهتر در این زمینه میتوانید با مشاوران ما تماس بگیرید و از طریق پرکردن فرم پیشنهاد بیمه عمر و سرمایه گذاری قدم اول را بردارید.

برداشتی از مطالب مفید جناب دکتر احمد مظفری